คำว่าเพื่อน

เพื่อน คือ………………………………..
เพื่อน…คือคนแปลกหน้าคนแรก…ที่ทำให้เรารู้จักความรัก
นอกเหนือจากคนในครอบครัว…ที่เรารักกันมาตั้งแต่แต่เกิด
เพื่อน…โผล่หัวมาตอนโต…เป็นใครไม่รู้…แล้วจู่ ๆ
วันหนึ่งเราก็รักมันเข้าจนได้ได้
เรามองความรักเพื่อน…เป็นความรักที่น่าเคารพยกย่อง
แต่ต้องเป็นเพื่อนแท้ด้วยนะ..เพื่อน..จะรักกันแบบพอดี ๆ
ไม่หวง…ไม่หึง..ไม่ต้องการอะไรตอบแทน..เรารักกันสบาย ๆ
มีปัญหาปรึกษากัน…มีเรื่องเดือดร้อนช่วยกัน
มีอะไรไม่สบายใจปรับทุกข์กัน
แต่ในขณะเดียวกันต่างคนต่างก็มีโลกเป็นของตัวเอง
เธอมีแฟนฉันไม่ว่า…เธอสนุกของเธอไป..
เราต่างยินดีในความสุขของกันและกัน
ไม่ต้องมาเจอกัน…ก็ยังห่วงกัน..ยังคิดถึงกัน
ถามไถ่ว่าเราจะห่างกันอย่างไร..เราจะคิดถึงกัน
และเราจะไม่มีวันเลิกคบกัน…เพราะเธอไปมีเพื่อนใหม่..
ต่างฝ่ายต่างมีเพื่อนใหม่..ก็ยังเป็นเพื่อนกันได้…
มันเป็นความรักที่ไม่มีเงื่อนไข
คนบางคนบอกว่า..คุยกับเพื่อนได้ทุกเรื่อง…
แต่คุยกับแฟน…กับพ่อแม่ได้บางเรื่อง
นี่แหละ..ที่มันเป็นความรักที่ประหลาด…แต่งดงาม
มันมีความเข้าใจ…ไว้ใจ…เชื่อใจ…ในจุดสมดุล

คุณค่าของคำว่าเพื่อน คือ สิ่งที่ช่วยให้คนเรามองเห็นค่าของมิตรภาพ
หากมีเพื่อนแท้แม้เพียงสักหนึ่งคน
เท่ากับว่าเราได้เติมชีวิตให้เต็มเปี่ยม
ทำไมชีวิตที่มีเพื่อนช่างเป็นชีวิตที่แสนดี
บางครั้งเราแลดูว่าอยู่โดดเดี่ยวอ้างว้างเดียวดาย เพื่อนก้ออาจจะเป็นคำตอบที่ดีสุดสำหรับเราก้อได้
เรายังมีใครสักคนที่บ่นให้ฟังได้เสมอ เล่าเรื่องเปิ่นๆ บ้าๆ ต๊องๆ เพื่อนก้อไม่เห็นว่า อาจจะรำคาญบ้าง แต่ไม่แสดงออก ….คริคริ…
เมื่อเราเล่าความลับให้เพื่อนฟัง เพื่อนจะเก็บไว้เป็นความลับ
เพื่อนจะไม่ถือสาหาความ แม้ว่าคุณจะโทรไปปลุกแต่เช้า ตื่นได้แล้ว สายแล้ว 
เมื่อเพื่อนถามเราว่า สบายดีหรือเปล่า?
เราไม่จำเป็นต้องตอบว่า " สบายดี " แค่ยิ้มก้อเพียงพอสำหรับเพื่อนแล้ว
เราสามารถตั้งคำถามโง่ ๆ กับเพื่อนได้ โดยที่เพื่อนไม่หัวเราะเยาะเราเลย
ถ้าเราไม่มีเพื่อน สเปชเราก้อว่างเปล่าและก้ออดมีคนคอยให้กวนนะสิ …………. คิๆๆๆ